25 października Polski Zespół Pieśni „Issa” z Kiejdan (kier. Waleria Wansewicz) wystąpił podczas uroczystości w Bejsagole, poświęconych 135-ej rocznicy urodzin ostatniego właściciela Bejsagoły, nadzwyczajnego człowieka z polskiego rodu Komarów – Władysława Komara (1879-1941), syna Marszałka Powiatu Poniewieskiego Władysława Komara (1810-1896) i Róży z Książąt Woronieckich – Komarowej (1885-1962).
Po uroczystym wniesieniu flagi Komarów, Mszę Św. odprawił JE biskup Szawelski Eugenijus Bartulis. Otwarto pomnik poświęcony zasłużonemu dla miasteczka Bejsagoła rodu Komarów. Po wycieczce po pałacu, teraźniejszym Instytucie Zootechniki, odbyła się konferencja i koncert chóru „Saluto” z Kowna (kier. Ramute Streimikyte). Szczególnie ciepło osobowość i życie Władysława Komara przedstawili Violeta Bakutiene z Kowna i wnuk W. Komara Władysław Sobański z Polski. Zapoznali ze zmiennymi kolejami losów rodu, pochodzącymi z autentycznych opowiadań, wywiadów ze służącymi dworu, ksiąg kościelnych parafii. Na podstawie wyszperanych materiałów dokumentalnych utkali opowieść z nici wspomnień wielu ludzi… W. Komar był słynnym eseistą, agronomem i ekonomistą. Zasady religijne w dziełach W. Komara, słowa i myśli były gwiazdą przewodnią, przyczyną sukcesu jego prac, szacunku ludzi. W oparciu o wiarę, czerpał sprawiedliwość. Nie surową i zimną, ale delikatną i miękką, promieniującą miłością i dobrocią. Potwierdzają to historie ludzi, to można poczuć podczas wizyty w pałacu… Niepojęta aura pałacu, atmosfera dworska wzbudza niezłomną ciekawość, chęć wyjaśnić, jakim był człowiek, który tu mieszkał, spacerował ścieżkami parku, tworzył życie w pięknym miasteczku Bejsogoła, założył tu, na swej ziemi, pierwszą na Litwie rolniczą naukową stację doświadczalną w1908r., prowadził ogromną gospodarkę. Był gotowy służyć Litwie, ale pochłonęły go ogromne połacie Syberii … Dla potomnych ważnym jest zachować okruszyny przeszłości, odkurzyć od zapomnienia i przyjrzeć się oczyma teraźniejszych czasów. Są to wątki, które wiodą w głąb, do fundamentów naszego istnienia, na zadbanej i obronionej przez przodków ziemi. Dają nam siłę, stabilność, łagodność i wiarę w przyszłość. Jest to służba pamięci…
